رابطه والدین و فرزند
برای پرورش استعدادهای فرزندانتان زمان آن رسیده که از روشهای سنتی تشویق و تنبیه دست بردارید. روانشناسی زور و اجبار در خصوص نوجوانان این زمان پاسخگو نیست.
باید از سیستمهای کنترل گرانه و رئیس مابانه دست بکشید و برای فرزندان خود یک همراه و راهنما باشید.ضروری میدانم در اینجا به برخی از تفاوتهای رئیس و راهبر اشاره کنم:
- رئیس وادار میکند، راهبر راهنمایی میکند.
- رئیس بر قدرت تکیه میکند، راهبر بر مشارکت
- رئیس ترس ایجاد میکند، راهبر اعتماد به نفس
- رئیس تنفر ایجاد میکند، راهبر اشتیاق
- رئیس سرزنش میکند، راهبر اشتباهات را نشان میدهد.
- رئیس کار را سخت میکند، راهبر کار را جذاب
بدیهی است فرزندان ما رئیس بودن والدین یا معلمان را نخواهند پذیرفت، ولی داشتن یک راهبر در کنار خود را حتی ارزشمند خواهند دانست.
رئیس بودن برای زندگی نوجوانان، آنها را از شما دور خواهد کرد و بر فرض اینکه امروزه به دلیل اطاعتی که از شما دارند، رفتارهای رئیس مابانه را بپذیرند؛ در آینده یا رفتارهای “خود تخریبگری” بروز خواهند داد و یا به شخصیتی که ضد هنجارها عمل میکند بدل خواهند شد. اما راهبر بودن به شما این امکان را میدهد که در تمام لحظات و تصمیمات در کنار نوجوان خود باشید و اطمینان داشته باشید که هر مشورتی را بخواهند، از شما خواهد گرفت.
شما با تغییر رفتار “کنترل گرانه” خود به رفتارهای “انتخابی”، این امکان را به وجود میآورید که همواره در مسائل زندگی فرزندتان شریک باشید.
برگرفته از کتاب “مدرسه کیفی” دکتر ویلیام گلسر