من چی قبول میشم؟

یکی از سوالاتی که تو ذهن تقریبا ۹۹ درصد بچهای کنکوری هست اینه که من چی قبول میشم.

تو یکی دو ماه منتهی به کنکور از سایت های مختلف تا دبیرها و مشاورها همه یه سوالو جواب میدن:من با این درصدا چی قبول میشم؟

سایت ها پره از لیست درصدای بچها که نوشتن و از کاربرا پرسیدن من چی قبول میشم

دلیل تکرار این جمله (من چی قبول میشم) توسط ما تکرار پرسش شما از ماست هر کسی ده ها بار از هر کی بتونه میپرسه من چی قبول میشم

خود شما هم همین الان از این جمله سرسام گرفتید

اما واقعیت چیه؟؟؟واقعا از کجا بدونیم؟؟اصلا دونستنش مهمه؟؟خوبه؟؟تاثیری داره؟؟آرامش میده یا ناامید میکنه؟؟چجوری باید بدونم؟؟تو از کجا میدونی؟؟

اگر دقت کنید در اول مقاله نوشتم ۹۹درصد بچها میپرسن ما چی قبول میشیم اون یک درصد نه که براشون مهم نباشه اونا میدونن چی قبول میشن

درواقع اون یه درصد همون یه درصدین که ما به اونا میگیم تاپ بقیه میگن خرخون 🙂 

اونها نه تنها تا اونموقع ذهنشون رو کاملا به کنکور اختصاص دادند بلکه تو مهلت باقی مونده هم ذهنشون متعلق به تلاش و باقی مونده نهایی راهه

خوب میدونن که این مسایل فقط آزاردهنده اونهاست و تاثیر شگرفی در موفقیت نداره

البته ناگفته نماند که سابقه عالی و تسلط به دروس و اعتماد به نفس حاصله از این تلاش اونها رو به مرحله ای رسونده که مطمین هستن کهرشته دلخواه رو قبولند فقط دارن برای شهر یا ازاد وسراسری بودنش میجنگن

برگردیم سر ۹۹درصد مابقی که میخوان از فرصت مونده بهترین استفاده رو بکنن فرقیم نمیکنه این فرصت ۲ماه باشه یا ۷ماه.

چی قبول شدن تو ربطی به حرف بقیه (حتی من 🙂 ) نداره حتی به کارنامه های پارسال هم نداره اگر از من میشنوی به سهمیه و بقیه هم ربطی نداره

چی قبول شدن تو ربط به عملکرد تو سرجلسه داره

سایت ها پر میشن از درصدهایی که بچها زدن یا فک میکنن میتونن بزنن و تهش همون سوال هزارباره

اما سوال اصلی اینجاست

آیا واقعا میتونی اون درصد ها رو کسب کنی؟ اگر جوابت مثبته که پس بیخیال چرا میای میپرسی برو تایمتو بذار بهترش کن واگر جوابت منفیه چرا به خودت و بقیه امید واهی میدی

درمورد جواب مثبت: شاید بهت یه اعتماد به نفس خوب چند دقیقه ای بده اما باید حواست باشه که تنبلت نکنه.درگیر رویا بافیت نکنه.توقع خودت وبقیه رو بالا نبره و…

درمورد جواب منفی:تا حالا فکر کردی چقد از تایمایی که برای حواشی کنکور (که خودت الان بهتر از من بهشون واقفی)صرف کردی رو صرف همون اصل کنکور میکردی چقد موفق تر بودی؟

اصل کنکور هیچ کدوم از اونا نیست اصل کنکور همون کتاب هاته واگر احیانا با فقدان اموزشی رو به رویی کمک آموزشی هاته

راستی اینم بگم که خیال بافی تو رو فقط مشغول نمیکنه خیالبافی تو رو هم گول میزنه و بهت میگه اشکال نداره تو سر جلسه منفجر خواهی کرد

درمورد خیالبافی تو مقاله های بعدی بیشتر بهش می پردازیم.

از الان تا ابد میتونم خاطرات بچهایی که بقیه بهشون گفته بودن تو قبول میشی یا قبول نمیشی رو برات تعریف کنم اما میدونم جز گرفتن وقت ارزشمند تو و پر کردن حافظه سایت و درد گرفتن انگشتای خودم چیزی نصیب هیچکدوممون نمیشه.

بهونه هم نیار(این که درسیه.مگه چقد وقت میگیره.پس تو به چه دردی میخوری؟ و…)تمرکزتو بذار رو چیزی که میخای برسی و یادت باشه برای هدفی که میخای باید اون آدمی باشی که هدفت میخواد.

بچه ها وارد دانشگاه نمی شن اونا اول دکتر و مهندس و وکیل میشن بعد وارد دانشگاه میشن

اول اون چیزی بشو که میخای بعد وارد شو

محمد حسن سعادت